Outreachend medewerker en werkbegeleider Wim
Wat betekent het om outreachend werker te zijn in Groningen? Wat gebeurt er achter de schermen van het Twaalfde Huis aan het Eemskanaal?
In dit artikel lees je het verhaal van Wim, die dagelijks contact zoekt met mensen die door de meeste anderen over het hoofd worden gezien.
Over dakloosheid, vertrouwen, verslaving en hoe een plek als het Twaalfde Huis het verschil kan maken.
Op straat begint het
“Als outreachend werker ben je op straat,” zegt Wim. “Je zoekt contact met mensen die vaak door niemand anders meer worden gezien.” Hij spreekt dakloze mensen aan, altijd met respect, altijd met een luisterend oor. “Je moet niet te hard proberen. Je moet er gewoon zijn. Zichtbaar. Geduldig.”
En dat geduld wordt soms op de proef gesteld. Veel mensen op straat zijn teleurgesteld door eerdere ervaringen met de zorg en instanties “Vertrouwen komt langzaam. Maar als je het wint, kun je soms écht verschil maken. En als je er al één kunt helpen, dan is dat al een overwinning.”
Het Twaalfde Huis – meer dan een dagbesteding
Het Twaalfde Huis is een plek waar mensen terechtkunnen om te werken, te praten, of gewoon even tot rust te komen. Sommigen komen er al tientallen jaren. Je vindt er een houtwerkplaats, metaalbewerking, inpakwerk, en puzzels op tafel. Iedereen mag op zijn eigen manier meedoen. Een plek waar iemand vraagt hoe het met je gaat en waar alle antwoorden mogen. “Het belangrijkste is dat iemand op de juiste plek zit,” zegt Wim. “Dat er ruimte is om mens te zijn, zonder oordeel.”
De realiteit van dakloosheid
In Groningen alleen al waren er in 2022 zo’n 708 geregistreerde dakloze mensen. De echte cijfers liggen vermoedelijk hoger. Verslaving is vaak onderdeel van het verhaal – en begint vaak met alcohol. “Dakloosheid kan iedereen overkomen,” zegt Wim. “Een scheiding, schulden, geen sociaal vangnet – en ineens val je buiten alles.”
Vooral mannen zijn oververtegenwoordigd. Ze hebben vaak minder steun in hun omgeving, en als het misgaat, gaan ze hard onderuit. “Dan slaap je op banken. Dan komt de schaamte. Dan verdwijn je.”
Mensen zoals jij en ik
Wim weet waar hij het over heeft. Hij begon als vrijwilliger via Link050, werd chauffeur, en groeide via een participatiebaan bij WerkPro door naar zijn huidige functie. Zijn kracht? Eerlijkheid, directheid – en ervaring. “Ik ken die wereld. Mensen voelen dat. Dan luisteren ze ook.” Wat hij ons wil meegeven? “Dakloze mensen zijn gewone mensen. Zoals jij en ik. Het enige verschil is vaak één gebeurtenis, één verkeerde afslag. En we zijn als samenleving vaak te bang, te snel in ons oordeel. Dat moet anders.”
Meer dan een dak nodig
Een dak boven je hoofd is belangrijk. Maar zonder structuur, zonder mensen die je zien, die tegen je zeggen dat je moet douchen of eten, blijf je zweven. De huidige daklozenuitkering helpt financieel, maar haalt soms juist de motivatie weg om hulp te zoeken. Dat baart Wim zorgen. “We lossen het probleem niet op door iemand geld te geven en dan weg te kijken. Je hebt plekken als het Twaalfde Huis nodig. Je hebt mensen nodig die blijven vragen: hoe gaat het nou écht?”
Wil je helpen? Kijk niet weg. Stel een vraag. Wees nieuwsgierig in plaats van bang. En steun initiatieven zoals het Twaalfde Huis – want pas als we mensen echt zien, kunnen we iets veranderen.
